Even voorstellen
Ik ben een laatbloeier. Pas halverwege de veertig kwam ik via een vriendin terecht op de kunstacademie in Maas-Mechelen. Na 25 jaar horeca wist ik het meteen: hiér ben ik op mijn plek, hier kan ik doen wat ik écht graag wil.
Op de academie leerde ik om door middel van tekenen en vormgeven mijn overtuigingen en bijbehorende emoties in beeld te brengen. Als mensen vroegen ’Wat is het verhaal achter deze tekening?’ dacht ik altijd, er is geen verhaal, ik vind het gewoon een mooi plaatje. Gaandeweg kwam ik er achter dat er wel degelijk verhaal in mijn beelden zat, mijn verhaal. Het voelde enorm bevrijdend om eindelijk beeld te kunnen geven aan mijn gedachten en emoties.
Ik weet nu dat beelden kunnen versterken. Of dat nu bij een artikel, in een boek, in een levensverhaal, bij een mededeling of bij lesmateriaal is. De lezer kan zich door een afbeelding meer verbonden voelen met de kern van het verhaal. Ik word er heel blij van om dat te doen.
Mag ik jouw verhaal laten zien?